De rol van The Monkey Mind, het analytisch denken in een reis met spirits is vaak een storende factor, die erg op de voorgrond kan blijven gedurende de reis. Het is belangrijk om dit denken te begrijpen en te doorzien, maar ook om de rol van dit denken op de achtergrond te schuiven. Ik noem het analytisch denken ook wel het bla-bla bewustzijn; het bestaat vaak uit mind loops, dus terugkerende gedachtestromen, die bestaan uit piekeren, oordelen en veroordelen en soms zelfs uit destructieve gedachten. In de therapeutische methode Voice Dialogue kent men de “innerlijke criticus”, het stemmetje dat overal over oordeelt. Voordat ik begin met een ceremonie leg ik uit hoe deze monkey mind de werking van de spirits kan blokkeren. Je hebt voortdurend gedachten. Je kunt de gedachtestroom niet stoppen, het is net als je hartslag: hij gaat gewoon door. Je kunt hem verstillen en vertragen, zoals in meditatie. Maar je kan de gedachtestroom ook observeren en veranderen. (mindfulness) We moeten realiseren dat in het dagelijkse leven het negatieve denken een staat van depressie kan scheppen en onderhouden, door te piekeren (angst voeden), te oordelen (irritatie voeden), en jezelf de put inpraten (zwaarmoedigheid en verdriet voeden). Vaak is het zo dat tijdens de eerste ceremonie en dan met name de eerste ronde van de eerste avond het bla-bla bewustzijn vrij dominant aanwezig is. Hoe ga je hier mee om, hoe kan je dit gebabbel in het hoofd tijdens een reis loslaten?
Het gebeurt nogal eens dat je in een reis ineens schrikt van een bepaald lichaamsgevoel of van een sterke emotie. Heel vaak schiet je dan in je hoofd en begint je denken van alles te bedenken en te gissen, waardoor je uit verbinding gaat met de onderliggende ervaring. En wel zo dat je al snel de onderliggende ervaring “vergeet”. Dit gegeven zorgt ervoor dat de gedachtestromen weer aan de oppervlakte komen en de reis kunnen verstoren. De kunst in een reis is in verbinding te blijven met het gevoel. Door het gevoel te accepteren en te blijven voelen ontstaat er een innerlijk weten. Een weten dat niet gebaseerd is op het analytisch denken, maar op een ervarend weten. We moeten realiseren dat voelen, zowel emotioneel als fysiek, een bron van informatie is. En dat voelen een onderdeel is van een ervaring en denken niet. Denken is het commentaar op de ervaring, daarom heet het NA-denken. Dus als we het voelen - het fysiek en emotioneel ervaren - op de voorgrond zetten, verdwijnt het denken op de achtergrond.
3 Comments
|